Er liggen in de wereld nog miljoenen onontplofte landmijnen, verborgen onder het zand en in de grond. Ze zijn daar in tijden van oorlog neergelegd, bewust om mensen te verwonden of te doden. Ook nu nog worden er tijdens conflicten allerlei mijnen gebruikt. Maar zelfs in landen waar de vrede is teruggekeerd, maken de onontplofte mijnen slachtoffers. Ze gaan ‘per ongeluk’ af als kinderen er tijdens het spelen op stappen of als de boeren het land weer gaan bewerken.

Om te voorkomen dat mensen slachtoffer blijven worden van deze onontplofte mijnen hebben de Verenigde Naties een speciale VN-Mijnendienst die het opruimen van mijnen coördineert, de UNMAS (Nations Nations Mine Action Service). De UNMAS heeft drie belangrijke taken:

• het maken van afspraken over de inzet van mijnen in conflicten;
• het opruimen van niet-ontplofte mijnen;
• voorlichting over gevaren van niet-ontplofte mijnen.

De VN hebben het Landmijnenverdrag (Land Mine Treaty) opgesteld, ook wel het Verdrag van Ottawa genoemd. Het is door 185 landen ondertekend en verbiedt het produceren, vervoeren en verhandelen van anti-persoonsmijnen. Het verplicht de landen om hun voorraden en hun mijnenvelden op te ruimen. Elk jaar op 4 april organiseren de VN de Internationale Dag van Aandacht voor Landmijnen.