Universele Verklaring van de Rechten van de Mens

In de eerste helft van de twintigste eeuw was de wereld een slagveld. Tientallen miljoenen mensen werden het slachtoffer van twee wereldoorlogen. Hitler vermoordde zes miljoen joden en nog eens grote aantallen mensen uit andere minderheden - zoals homoseksuelen of zigeuners - en  politieke tegenstanders.

Na WO-II was de wereld klaar voor de oprichting van de Verenigde Naties. Onder het motto ‘dit mag nooit meer gebeuren’ was die oprichting in oktober 1945 een feit. Meteen ging een commissie onder leiding van Eleanor Roosevelt, de weduwe van de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt aan de slag. Er moest een verklaring komen waarin alle lidstaten van de VN zich konden vinden. Na drie jaar resulteerde dat in de’ Universele Verklaring van de Rechten van de Mens’ of kortweg UVRM, opgesteld door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.

Universeel wil zeggen: de rechten uit de Verklaring gelden voor iedereen, over de hele wereld, in elk land, voor jong of oud, vrouw of man, blank of gekleurd, arm of rijk.
Om lid van de Verenigde Naties te kunnen worden, moet het land de UVRM onderschrijven.

 

Over de achtergronden van de mensenrechten en de UVRM 

next 0-45